بررسی رابطه هوش عاطفی و فرسودگی مدیران و پرستاران بیمارستان‏های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد

مقدمه: هوش عاطفی یک دسته از توانایی‏ها و مهارت‏های غیر شناختی است که توانایی موفقیت فرد را در مقابله با فشارهای محیطی به ویژه فرسودگی و تنش ناشی از کار افزایش می‏دهد. مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه هوش عاطفی با فرسودگی انجام شد. روش بررسی: این پژوهش به صورت توصیفی و بر روی 200 نفر از مدیران و کارکنان بیمارستان‏های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد انجام شد. داده‏ها با استفاده از پرسشنامه‏های استاندارد شده هوش عاطفی و فرسودگی جمع‏آوری و با استفاده از آزمون‏های آماری ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام و آزمون t-test در سطح معنی‏داری 05/0p< مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بر اساس یافته ها تفاوت معنی‏داری در میزان هوش عاطفی و فرسودگی بین دو جنس مشاهده شد(05/0p<). همچنین رابطه معکوس معنی‏داری بین هوش عاطفی با فرسودگی مشاهده گردید(05/0p<). مولفه‏های هوش عاطفی به ویژه خود آگاهی، همدلی، خود انگیزی در پیش‏بینی فرسودگی نقش معنی‏داری داشتند. نتیجه گیری: برخورداری از خرده مقیاس های هوش عاطفی منجر به کاهش فرسودگی خواهد شد. پیشنهاد می‏گردد کلیه سازمان‏ها، به ویژه سازمان‏های پزشکی، برای ارتقاء و بهبود هوش عاطفی و کاهش فرسودگی نسبت به برگزاری دوره‏های آموزشی لازم مبادرت ورزند.